โย - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

โย - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ เปลื้อง ณ นคร โย ก พูดแขวะ พูดชวนวิวาท ว เรียกทุเรียนที่มีเม็ดห่าง ๆ ว่า ทุเรียนโย ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน กลองโยน · ทะแยกลองโยน · โยชกะ · จตุรงคโยธา โย ทัศ วรรณ โย ฮั น บัน ยัน ได้ แต่ง ไว้ ประมาณ สัก สอง รอย ปี เศ ศ แล เขา เป็น คน โย ฮั น บัน ยัน ไป เที่ยว ขุนนาง ใน เมือง นั้น ได้ จับผิด สั่ง สอน เทศนา โย ฮั น

โยธา โย ฮั น บัน ยัน ได้ แต่ง ไว้ ประมาณ สัก สอง รอย ปี เศ ศ แล เขา เป็น คน โย ฮั น บัน ยัน ไป เที่ยว ขุนนาง ใน เมือง นั้น ได้ จับผิด สั่ง สอน เทศนา โย ฮั น